Symulacja pokazuje cztery planety wewnętrzne Układu Słonecznego krążące wokół Słońca. Idąc od Słońca, widzimy Merkurego, Wenus, Ziemię i Marsa. Pasek na dole pokazuje, jak pozostałe cztery obiekty wyglądają jak na niebie, z punktu widzenia obserwatora znajdującego się na obiekcie, który umieścimy w centrum.
Zauważ, że w animacji zastosowano różne skale. Względne rozmiary planet (oraz na pasku na dole, ich względne wymiary pozorne) są w przybliżeniu poprawne. Jednak Słońce, w tej skali, powinno być 60 razy większe niż jest (lub każda planeta powinna być 60 razy mniejsza niż to pokazano). Dodatkowo planety przedstawiono znacznie większe niż powinny być, w porównaniu do odległości pomiędzy różnymi obiektami.